Heb jij relaties met ruzies die zich regelmatig herhalen?
Komen de volgende vragen terug: “Waarom doe jij altijd zo? Als jij anders zou doen, dan zou het wel lukken.”
In deze blog en ook nog deze blog schreef ik al dat wat jij denkt over een ander, meer zegt over jou. En ja, het is verleidelijk om bij ruzies vooral de oorzaak bij de ander te zoeken. Maar wat als we naar ons aandeel kijken in die ruzie? Wat als boosheid om de ander niet met die ander te maken heeft maar enkel met onszelf?
Durf jij antwoorden op de vraag: wil jij met jezelf getrouwd zijn?
Boosheid ontstaat dikwijls omdat er een kloof is tussen wat wij verwachten en wat wij ervaren. In relaties hopen we vaak dat de ander ons aanvoelt, dat de ander ons begrijpt en perfect voldoet aan wat wij willen. Gebeurt dat niet, dan voelen we ons gefrustreerd of zelfs teleurgesteld. Want die ander houdt van jou dus moet die jou maar kennen en weten wat jij wilt. Het is gemakkelijk om naar die ander te wijzen en te zeggen: “Jij bent het probleem, jij kent mij niet!”
Maar ik schreef al in eerdere blogs: wijs je met één vinger naar de ander, dan wijzen er meteen drie vingers naar jou! 😉
Misschien moeten we naar onszelf kijken. Wat maakt dat we ons gefrustreerd voelen? Als we eerlijk zijn, komen veel verwachtingen voort uit onze onvervulde verlangens, onze onzekerheden of oude pijn die we nog steeds meedragen. Het kan zijn dat je als kind niet echt gezien bent geweest of dat je vader of moeder er niet voor je waren wanneer je hen nodig had. Of misschien heb je altijd geleerd dat mensen die van je houden, je in de steek laten en dat je zo die verlatingsangst hebt meegekregen.
Het gedrag van de ander triggert dus die gevoelens, maar hij of zij is niet de oorzaak van die gevoelens.
Als we verliefd worden of we gaan nieuwe vriendschappen aan, hebben we hoop en hebben we veel dromen. Alles lijkt perfect: jij voelt je perfect, de ander is perfect … maar weet dat die gevoelens maar tijdelijk zijn. Het is net zoals high zijn (niet dat ik hier ervaring mee heb maar ik heb er al veel over gehoord en ja, ik heb ook al eens een roes meegemaakt door een wijntje maar de kater nadien was minder leuk 😉).
Vaak zijn we niet verliefd op die ander, maar verliefd op het idee wie die andere zou kunnen zijn. We projecten al onze wensen, verlangens en idealen op hen en zien niet altijd wij zij echt zijn maar wel diegene die we willen dat ze zijn.
Na verliefdheid komt liefde. En liefde is een keuze, een actie. Liefde betekent elke dag kiezen voor elkaar, geven, luisteren, groeien en ervoor gaan zelfs als die andere ons irriteert of als het allemaal even te zwaar wordt.
Ik vroeg dus al hierboven: wil jij met jezelf getrouwd zijn?
Neem even een blaadje papier bij de hand en noteer waarom jij met jezelf getrouwd zou willen zijn? Welke sterke punten van jezelf vind jij aantrekkelijk? Met welk gedrag dat jij soms of vaak vertoont, zou jij het moeilijk vinden om mee te leven? Hoe ga je om met conflicten? Als je boos wordt, zoek je dan oplossingen of blijf je hangen in het negatieve en verwijt je liever de ander? Leef jij het leven zoals jij wilt leven? Hoe reageer jij op anderen? Zou jij jezelf een leuke partner vinden? Ben je zelf geduldig, begripvol en liefdevol? Wil je zelf aan je tekortkomingen werken? Of verwacht jij van de ander wat je zelf niet kunt geven?
En kan je leven met jezelf? Kan je alleen zijn? Voel je je gelukkig met jezelf of leg je die verantwoordelijkheid bij de ander. Ik hoor immers vaak: “Ik voel me pas gelukkig als hij/zij bij mij is.”
Tot slot schrijf je op welke zaken ervoor zorgen dat een relatie goed aanvoelt en bekijk je hoe je hieraan kan bijdragen.
We kunnen niet meer terug naar het begin van een relatie: die vlindertjes komen niet meer terug. Maar dat is niet nodig. Als er liefde is, is er veel. En liefde is werken aan de relatie met jezelf en met de ander, liefde is ook zien wat jouw aandeel is in wat er tussen jullie beweegt. Dat aandeel zien kan pas als je je bewust bent van jezelf en jouw daden.
Wat als jij nu ontdekt dat je helemaal niet met jezelf wilt trouwen? Dat is geen probleem. Panikeer niet maar bekijk het als een eerste stap naar persoonlijke groei.
Kijk, jij hebt jezelf 24u op 24, 7 dagen op 7 steeds bij. Het is belangrijk dat jij jezelf graag ziet en dat je jezelf goed kent. Pas als dat gebeurt, kan jij een ander pas echt graag zien. Je kan niet geven aan een ander wat je zelf niet hebt.
Pas als jij liefdevol met jezelf omgaat, ga je ook liefdevol met die andere om. Anders verwacht je zaken van de anderen om jou te vervullen. Maar die vervulling kan enkel van jezelf komen. Wie weet antwoord jij binnenkort wel: “Ja, ik wil met mezelf trouwen!” 😊
Aarzel niet om hieronder je antwoord te schrijven. Ik ben vooral benieuwd naar het waarom. 😊