Voor vanzelfsprekend nemen is afscheid nemen

"I wanna take you for granted. Drift while you're talking. Bathe while you're downstairs. And chat on the phone. 
Fall asleep before bedtime. Pass in the hallway. Forget your birthday and shrink all your clothes"  - The Corrs

Wilt Andrea Corr van The Corrs inderdaad haar liefje 'for granted' nemen? Wil ze hem vanzelfsprekend nemen? Wil jij iemand vanzelfsprekend vinden? Of erger: vind jij al iemand of iets vanzelfsprekend?

Kijk, heel simpel: voor vanzelfsprekend nemen is afscheid nemen. Als je iets of iemand als vanzelfsprekend beschouwt, raak je dat of die iemand kwijt. Denk er maar eens goed over na. Misschien heb je iemand of iets ooit vanzelfsprekend gevonden en is dat er nu niet meer. 

Ik vond het vroeger heel normaal dat ik elke dag ging gaan werken, dat ik elke maand mijn loon op mijn rekening gestort kreeg en dat ik al het geld had dat ik nodig had. Nooit kwam ik iets te kort. En nooit heb ik er ook 'dankjewel' voor gezegd. In een vorige blog kon je al lezen hoe krachtig een welgemeende 'dankjewel' wel is! Alleszins, even terug bij deze blog, ik had een geweldig gemakkelijk leven, tot ...

Na meer dan 10 jaar in de privésector kwam ik in het onderwijs terecht. De gelukzak in mij kreeg onmiddellijk een voltijdse betrekking voor een heel schooljaar (voor beginnende leerkrachten is dit niet vanzelfsprekend, maar dat wist ik toen nog niet). Het schooljaar daarna was er geen plaats meer dus ik moest naar een andere school op zoek en ja hoor ... terug een job als leerkracht maar een halftijdse deze keer. Uiteraard hoorde je mij niet klagen, maar hoorde je mij "dank je" zeggen? Neen, ik vond het maar normaal dat ik werkte. Ik had al die jaren al een vast werk en inkomen!

Wat ik toen nog niet wist is dat ik me al die jaren ook in een burn-out had gewerkt en dat ik die burn-out straal negeerde. Tot ik crashte ...

In die tijd is de zoektocht naar mezelf gestart en begon ik me met persoonlijke ontwikkeling bezig te houden. Toen wist ik natuurlijk niet wat ik nu allemaal weet maar toch vond ik het een openbaring. Het derde schooljaar was er geen werk meer voor mij in het onderwijs en eerlijk? Ik was er niet rouwig om: ik voelde vanalles in mij borrelen om te doen en ik wou er echt mee aan te slag. De coach in mij was geboren! Extra opleidingen, het starten van een coachingspraktijk en enkele jaren later heb ik de waarde van een "dank je wel" echt leren kennen. 

Nu neem ik niets meer voor vanzelfsprekend. Ik dank voor alles. Voor de rekeningen die ik krijg, voor het geld dat binnenkomt, voor alles wat ik kan en mag gebruiken, voor daden, voor giften, voor het leven ... En daar krijg ik nu steeds meer van! Is dat niet prachtig? Elke dag zeg ik ook tegen vele mensen een welgemeende dankjewel. Je moet hun gezicht eens zien wanneer je hen vriendelijk bedankt voor hun diensten of hulpvaardigheid. En ja ... kijk daarbij zeker in de ogen van die persoon zodat ie het ook voelt dat je het meent! 

Nee, ik ben niet gek! En mensen die me kennen, weten dat dit bij mij hoort: de spontaniteit en de vriendelijkheid. Ik hou ervan om mensen te zien stralen, te zien groeien en te zien leven! Daarom leef! Groei! Straal! En zeg dankjewel vanaf nu voor alles wat je krijgt en voor alles wat ze voor je doen! Neem het niet als vanzelfsprekend! Of wil je het kwijt. 

Andrea Corr zingt hierboven dat ze haar liefje als vanzelfsprekend wil zien of dat toch zo tonen. Een grote fout, zeg dat ik het gezegd heb! Want als je ook je relatie en je vrienden voor vanzelfsprekend neemt ... raak je ze kwijt. 

Ga dus nu naar je dierbaren, zeg onmiddellijk een dikke dankjewel en geef er een welgemeende dikke knuffel bij om te tonen dat je ontzettend dankbaar bent dat zij in je leven zijn! 

Don't take them for granted ... 

p.s. Denk eens even na wat jij bent kwijt geraakt door het als vanzelfsprekend te beschouwen ... Als je wil mag je het steeds hieronder neerpennen in de 'comments'