Ik ben niet perfect! So what?

"Je ziet er perfect uit!", "Doe voort tot het perfect is!", "Als het perfect is, dan is het goed!" ... Hoe vaak heb ik dat niet gehoord? En ja hoor ... ik streefde naar perfectie ... Perfectionisme is een mooie eigenschap ... maar ik overdreef ... Ik eiste gewoon perfectie! En toen kreeg ik een burn-out ...

Wil je meer weten hierover, kom dan zeker naar deze lezing en ik vertel je over hoe ik er ben uit geraakt en hoe je perfectionisme kunt aanpakken!

Wat is nu eigenlijk perfectionisme? Het feit dat je ervan uitgaat dat  je meer zelfvertrouwen kunt krijgen door meer successen te behalen. Maar dat is niet goed voor je zelfvertrouwen!!! Want dan wordt dat onstabiel: de ene keer veel zelfvertrouwen, de andere keer heel weinig.

Als jouw zelfvertrouwen afhankelijk is van je kunnen en de goedkeuring van anderen, zal dat zelfvertrouwen afwisselend groot en klein zijn. Als je goed presteert voel je je fantastisch, als je slecht presteert voel je je vreselijk.

Als perfectionist ben je dus een extreem voorbeeld van deze categorie. Je wil niet alleen goed presteren, je wil ‘perfect’ presteren. Maar als je realistisch denkt weet je dat perfectie niet bestaat. Laat ruimte voor fouten: je mag moe zijn, niet opletten of even niet “in vorm” zijn … Let op het totaalbeeld, niet alleen op de details die eventueel wat minder zijn. Tegenslag ziet er wat later weer anders uit, dingen veranderen en verbeteren. Missen is menselijk, maak dus fouten! “Wie geen fouten maakt, maakt meestal niets” of “Als ge niets doet, kunt ge niets verkeerd doen”. Dit horen we toch heel vaak!!! Bij het maken van fouten doe je ervaringen op, je leert telkens bij en ontdekt zo de juiste methode! Ga na wat je van de fout kunt leren! En zie een fout als een hulpmiddel om jezelf te laten groeien! Tegenwind als je fiets geeft je ook sterkere spieren hè! ;-)

Perfectionisten zijn voortdurend ontevreden over hun prestaties. Als ze een compliment krijgen, hoor je ze vaak zeggen: “ja maar, hier en daar heb ik iets fout gedaan …”. Zij werken vaak te hard om aan hun eigen eisen te voldoen. Gevolg? Burn-out en/of depressies … Perfectionisme leidt bovendien niet tot betere prestaties! 

Kijk, wij leggen de lat veel te hoog voor onszelf. En dan verschieten we ervan dat we ziek worden. Waarom zijn we niet tevreden met wat we bereikt hebben?

Ik geef je een goeie tip mee: koppel vanaf nu je prestaties los van je waarde als mens. Jij bent veel waard, no matter what je bereikt hebt of hebt gedaan ... Jij bent in wezen al heel veel waard! Als je dus je prestaties loskoppelt, ga je het maken van fouten veel meer relativeren. De fouten worden minder erg. En dan nog als je een fout maakt ... Vergaat de wereld dan?