Dat is een vraag die ik dikwijls stel in mijn praktijk. Omdat het zo’n actueel thema is, ga ik er zelfs meerdere blogs aan besteden. Dit artikel is dus het eerste.
Hoe vaak heb jij je al niet geërgerd aan zaken die gebeuren in je omgeving? In dit artikel schreef ik al wat ergernis over onszelf zegt.
Waar wij ons aan ergeren, zegt meer over onszelf dan we zelf beseffen. Het geeft ons het signaal dat we een onvervulde behoefte hebben en die moeten we echt wel te weten komen zodat we ons terug gelukkig kunnen voelen.
Eerlijk? Hoeveel mensen onder ons doen dit? We leggen de fout meestal bij de ander, oordelen en veroordelen erop los en willen ons gelijk doordrukken om ons goed te voelen.
Maar… voelen we ons nadien echt goed? Of blijven we er nutteloze energie in steken? Door erover te tobben, anderen te proberen overtuigen van ons gelijk en ons te ergeren?
Zo had ik onlangs Carla (Carla is een fictieve naam, ik respecteer haar privacy en wil haar beschermen – zij heeft me toestemming gegeven dit verhaal te publiceren). Zij kwam bij mij op coaching en wond zich helemaal op over vrouwen die plastische chirurgie hadden ondergaan om hun lichaam te veranderen. Zo had ze een vriendin die onlangs een borstvergroting en liposuctie had laten uitvoeren. “Ik kan dat maar niet begrijpen: wij hebben maar één lichaam gekregen en toch laat ze het verpesten.” “Is dat zo?”, vroeg ik haar. “Heeft ze het verpest?”
Waarop Carla schoorvoetend toegaf dat haar vriendin er eigenlijk goed uitzag na de plastische ingreep.
We hebben samen haar ergernis onder de loep genomen. Wat zat er achter? Wat was haar onvervulde behoefte? Want die was er zeker, anders zou Carla er nooit zoveel energie in steken en zich zo opwinden.
Kortom, ze moest zichzelf observeren, ontdekken wat er in haar omging. Carla had het hier moeilijk mee. Telkens opnieuw begon ze over haar vriendin, waardoor ik haar regelmatig terug naar haarzelf moest brengen. Het ging immers niet over haar vriendin, het ging over haar. Wat was de oorzaak dat zij zich zo ergerde aan het feit dat haar vriendin (en andere vrouwen) kozen voor plastische chirurgie? Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad maar opeens kwam het er uit: Carla was zelf helemaal niet tevreden over haar lichaam, over zichzelf en ze had het geld niet om er iets aan te veranderen. Ze voelde jaloezie.
Op dit punt hebben we verder gewerkt, ook tijdens de daarop volgende sessies. Niet op het punt van het geld, wel op haar zelfbeeld. Na die eerste sessie kreeg ik een berichtje van haar: “Ik wist niet dat het bij mij zo diep zat, Nele. Ik ben blij met onze ontdekking en ik kijk er al naar uit om er verder op te werken”.
Kijk, eigenlijk is het heel eenvoudig: zijn we in een oordeel- of veroordeelfase, ergeren we ons aan anderen, voelen we ons slecht bij bepaalde gebeurtenissen? Pas dan even deze stappen toe:
- Wat gaat er in mij om? Hoe voel ik mij? Wat is de reden dat ik me zo voel?
Kijk hierbij naar jezelf, niet naar de ander. Het gaat hier wel degelijk om jou.
- Wat moeten we veranderen zodat we ons beter voelen? Wat kan de kwaliteit van ons leven verbeteren? Wat kan ons leven rijker maken? Wat kunnen we zelf doen zodat we ons beter voelen?
Hierbij is het heel belangrijk om neutraal naar jezelf te kijken, jezelf ook niet te veroordelen en bij de feiten te blijven. Daarnaast is het ook belangrijk om te kijken wat jij kan doen om je gevoel te veranderen. Jij, niet die andere persoon, maar jij.
Jij en jij alleen bent verantwoordelijk voor je gevoelens. Wanneer ons iets overkomt, is het onze reactie/onze houding die onze gevoelens beïnvloedt. Dat is iets om over na te denken, niet?
Als slot van dit eerste artikel stel ik je een belangrijke vraag: wil je gelijk hebben of gelukkig zijn? Want het is een feit: de combinatie van de twee is niet mogelijk, die bestaat niet.
Wil je gelijk hebben? Stel jezelf dan de vraag wat de reden is dat je per se gelijk wil hebben? Wil je gelukkig zijn? Denk dan even na wat jij kan doen om dat geluk te voelen. Jij, niet die ander! Jij en jij alleen bent verantwoordelijk voor je eigen geluk.
Denk erover na. In een volgend artikel gaan we hier verder op in.