Phil Collins zong het eerder al: “We always need to hear both sides of the story.” En hij spreekt de waarheid. Vaak laten we ons oordeel afhangen van één kant van een verhaal. Onze perceptie heeft hier veel mee te maken. Al wat we in ons verleden hebben meegekregen en meegemaakt, bepaalt in welke richting we nu denken: de positieve, de negatieve of eerder de neutrale richting.

Bij het lezen van sommige reacties onder online krantenartikelen of posts op de sociale media, word ik soms misselijk of letterlijk ziek. Er zijn mensen die slechts een blik op een artikel werpen en onmiddellijk hun oordeel spuien. Meestal klinkt hun oordeel zeer beschuldigend en aanvallend en dat is enorm jammer. Er zijn immers steeds twee kanten aan een verhaal en we moeten ervoor opletten om ons eigen verhaal niet te gaan creëren. Wij hebben de waarheid niet in pacht. Onze mening is belangrijk maar daarom niet de belangrijkste mening of de enige waarheid. Onze mening is een mening. Je leest het goed: “een” mening, niet “de” mening.

Laat ons dus respect hebben voor mensen met een andere mening. Behandel hen zoals je zelf behandeld wil worden. Probeer te begrijpen waarom ze die mening hebben en als dat niet lukt, hou dan gewoon je oordeel voor jezelf en verkondig het niet aan iedereen die het (niet) horen wil.

We bevinden ons momenteel volop in de coronacrisis. Er zijn mensen die thuis blijven en er zijn mensen die er toch even tussenuit willen en op vakantie willen gaan naar het buitenland. Op de sociale media lees ik berichten naar die mensen toe met een enorm beschuldigende ondertoon. “Het vingertje” zie je in gedachten al voor je. Toch weten we niet waarom die mensen nu net wel op vakantie gaan. Misschien is hun reis al meer dan een jaar geboekt en zou het een financiële ramp zijn als ze die niet zouden laten doorgaan. Of misschien hebben ze er familie wonen die ze al heel lange tijd niet gezien hebben? Of misschien is er wel een andere reden waarom ze toch op reis vertrekken? We kennen de reden niet en we hoeven die niet te weten.

Zou je van mening veranderen als je de reden wel zou kennen? Of hou je je liever bij jouw eigen waarheid? We beschuldigen vaak graag anderen maar kijken niet op onze eigen stoep. Zijn we zelf wel goed bezig? Houden we ons zelf wel aan de regels?

De waarheid is dat datgene waaraan je je ergert bij anderen, veeleer iets zegt over jezelf. Misschien moeten we onszelf een spiegel voorhouden en onszelf de vraag stellen waarom we ons zo ergeren aan die mensen. Doen wij dit ook? Welk gevoel geven ze ons? En bezorgen wij onszelf ook dat gevoel?

Degene die het luidst roept, heeft meestal zelf iets te verbergen. Hou dat zeker in het achterhoofd.

Wees respectvol tegenover iedereen, ook tegenover degenen met een andere mening. Zij hebben waarschijnlijk wel hun redenen…

Daarom is het belangrijk om beide kanten van een verhaal te kennen. Soms weten we immers niet waarom mensen op een bepaalde manier handelen. Naar hun verhaal luisteren kan ons duidelijkheid verschaffen maar we moeten daarom onze mening niet meteen laten horen. Gewoon luisteren volstaat.

Ik hoop uit de grond van mij hart dat we allemaal inzien dat corona niet zomaar een klein katje is maar een monster dat we met ons allemaal moeten aanpakken. Dat we ons allemaal moeten houden aan de maatregelen en ons gezond verstand moeten gebruiken. Als we dan toch beslissen om op vakantie gaan, dat we daar ook de veiligheidsnormen respecteren zoals afstand houden, handen wassen, maskers dragen,...

Stel jezelf de vraag: wat is er nu zo erg aan het dragen van een mondmasker? Wat is er zo erg aan het dragen van een gordel in de wagen? Helemaal NIETS! Als we hiermee onszelf en anderen kunnen beschermen, draag ik met veel plezier een mondmasker, net zoals een gordel in de auto.

Maar zoals ik eerder al schreef: ik heb de waarheid niet in pacht, ik heb enkel een mening.

Hou je gezond!