“Oh neen, het regent weer! In dit land kunnen we nu toch nooit eens genieten van mooi weer. In wat voor ‘pokkenland’ leven we eigenlijk?”.

“Schatje, waarom heb je dat vuilnis niet buitengezet? Kan je dat dan nooit eens spontaan doen? Waarom lukt dit niet meteen?”

“Jij brengt nooit tijd met mij door, je wil alleen met je vrienden op stap gaan. Ben ik dan niet goed genoeg voor je?”

“Waarom moest je gisteren weer zo laat thuis zijn? Kan je dan nooit op het afgesproken uur thuis zijn?”

…

Herkenbare situaties? Sommigen onder ons klagen graag … én veel.

Klagen vreet energie, zuigt ons leeg en zorgt ervoor dat we ons depressief voelen. Als je pijn voelt en je klaagt erover, wordt die pijn tweemaal erger. Klagen beïnvloedt onze psychische en fysische gezondheid op een negatieve manier.

Door een aanhoudende negatieve houding en de daarop volgende negatieve stress kunnen we chronische gezondheidsproblemen in de hand werken. Denk bijvoorbeeld aan diabetes, astma, ziekte van Crohn … Maar ook hoofdpijn, pijnlijke gewrichten en depressie zijn een gekend gevolg.

Ophouden met klagen is dus de ideale oplossing. Op die manier maken we immers van moeilijke situaties opportuniteiten. Door te klagen gooien we deuren dicht. Als we daarentegen stoppen met klagen, openen we de deur naar nieuwe inzichten.

Betekent dit dat je over je heen moet laten lopen? Neen, je moet voor jezelf opkomen maar klagen is niet de juiste manier om dat te doen. Als iemand jou onrecht aandoet, moet je je assertief opstellen en iets aan de situatie veranderen. Maar door te klagen bereik je niets. Vertrouw er op dat er betere methoden zijn om met de dingen om te gaan.

Doe morgen eens een elastiekje rond je pols. Telkens als je begint met klagen, trek je aan het elastiekje en laat je los. Zo voel je letterlijk dat klagen pijn doet.

Volstaat één dag niet om het klagen achterwege te laten? Las dan een anti-klaagweek in. Probeer gedurende een week niet te klagen. Merk je dat je toch negatief reageert, probeer het dan te stoppen door tegen jezelf te zeggen “Neen, niet nu!”. Concentreer je op iets leuks en zoek afleiding. Wanneer anderen beginnen klagen, verander dan het gespreksonderwerp. Helpt dit niet, maak dan je gesprekspartner duidelijk dat je het gesprek niet leuk vindt en dat je in je anti-klaagweek zit. Geloof me, de toon van het gesprek zal gezet zijn. Wees er gewoon eerlijk in. Durf dit uit te spreken.

Klagen kan je ook stoppen door positief te denken. Het is makkelijker gezegd dan gedaan maar je kan hierin oefenen. Hoe meer je dit probeert, hoe vlotter je erin wordt.

De slachtofferrol aannemen is gemakkelijk maar brengt je geen stap verder. Neem daarom je verantwoordelijkheid. Jij, enkel jij kan er verandering in brengen. We leggen de verantwoordelijkheid graag bij anderen: “Het is de overheid”, “Als hij/zij dit niet had gedaan, was dit niet gebeurd…”. Als je op deze manier spreekt, leg je de macht bij de ander. Is dat wat je wil? Waarom laat je hen begaan? Sta sterker in je schoenen en neem zelf de verantwoordelijkheid. Wees respectvol voor jezelf. Ga om met mensen die jou respecteren en blijf uit de buurt van de “chronische klagers”. Laat ze klagen maar niet tegen jou. Laat hen maar de energie van een ander wegzuigen, niet de jouwe. Denk er wel aan om dit op een respectvolle manier te doen.

Maar nu eerst naar jezelf: ga morgen al aan de slag met de oefening met het elastiekje. Of als je het grootser wil aanpakken: ga dan voor de anti-klaagweek. Je zal merken dat je er volgende week al een stuk gelukkiger zal bij lopen.