Een maand zonder alcohol ... een maand zonder alcohol. Een hele uitdaging voor me. Ben ik verslaafd aan alcohol? Neen. Ik drink wel graag een lekker biertje of een goed wijntje. Om nog maar te zwijgen over een exquise Champagne. Zo ben ik - in mijn vrije tijd - ook de vrouwelijke Gentse biergids dus kom ik in mijn beroep ook in contact met alcohol.
En toch ... ik wou weten wat een maand zonder alcohol met me deed. Dus hier mijn getuigenis: op 25 september verkondigde ik - met een goed glas rosé in mijn handen - op een feestje dat ik de dag erna ging starten met een maand zonder alcohol. Hoongelach vulde de ruimte en mijn naasten zeiden unaniem: "Jij? Dit gaat jou nooit lukken!".
Als ze dit tegen mij zeggen, wil ik mij zeker bewijzen dus mijn besluit stond vast: geen alcohol van 26 september 2016 tem 26 oktober 2016. Wat ik toen nog niet wist was dat ik een bierwandeling en 3 wandelingen met eten èn bijpassende dranken op de agenda had staan in die maand. Dus toen ik 's anderendaags mijn agenda raadpleegde, kwam de wanhoop even piepen: "Wat had ik nu weer in mijn hoofd gehaald?".
Serieus uit mijn comfortzone, dat wel. De eerste week had ik nog zoiets van: "de 27ste oktober a ik mij een goede Trappist uitschenken en genieten". Het viel mij op dat ik eigenlijk alcohol vanzelfsprekend vond. Op feestjes een goeie aperitief, 's avonds na mijn laatste klant een lekker glaasje wijn om de avond mee af te sluiten, een avondje onder vriendinnen met de nodige Gin Tonics, op bezoek bij mijn ouders een lekker pilsje ... Als ik het allemaal zo optelde, kwam ik eigenlijk aan een enorme hoeveelheid. Zo'n maand dus zonder alcohol zou mijn lichaam alleen maar ten goede komen. Het ging verrassend goed, de alcohol uit mijn leven bannen.
De tweede week had ik het veel minder moeilijk om die alcohol te bannen. Ik had nochtans verschillende uitdagingen die week: gidsen met restaurantbezoeken en dus ja: bijpassende wijnen. Maar ik bestelde braaf een bruisend water (Spa Rood voor de Nederlanders) of een Ice-Tea. De reacties vergeet ik nooit meer. In het algemeen werd er met me gelachen: "hoe zot kun je zijn?". Het viel mij op hoe sociaal aanvaard het drinken van alcohol is en dat, als je niet wil drinken, de mensen je raar aankijken. Hoeveel heb ik die maand niet gehoord: "je bent toch niet zwanger zeker?" of "neem je antibiotica ofzo?" of nog erger: "een weddenschap?". Mensen konden het amper begrijpen dat men zoiets vrijwillig kunt en wilt doen.
Maar als ik mijn uitleg deed waarom ik het deed, begonnen ze mijn idee wel te volgen. Een vriendin heeft zelfs ook besloten om mee te doen, een weekje later maar toch: ze ging de uitdaging ook aan.
Mijn uitleg dat ik steeds gaf? Dat het me ineens opviel dat we in het algemeen snel aan een hoge alcoholconsumptie komen zonder dat we het zelf beseffen. De algemene richtlijn voor volwassenen is dat we als man gemiddeld niet meer dan 21 standaardglazen alcohol en als vrouw niet meer dan 14 standaardglazen per week mogen drinken. Als man mogen we ook maximum 5 standaardglazen per keer en als vrouw 3 standaardglazen drinken. En men raadt ook aan om minstens 2 dagen per week helemaal niets te drinken.
Wat zijn nu standaardglazen? Deze tabel geeft je een idee:
Dus als ik het zo eens bekeek, waren er toch weken bij in mijn leven dat ik dat aantal wel ruimschoots haalde. Wat ik eigenlijk wel angstaanjagend vond. Want kom je als vrouw over die 14 standaardglazen op een week, mag je wel spreken van een alcoholprobleem. Ok, dit is wel heel ongenuanceerd gezegd, maar toch: ik vond dit wel hard. Mensen begonnen mij dus te volgen en vonden het helemaal geen slecht idee om dit ook eens in hun leven in te plannen.
Wat waren nu de gevolgen van die maand zonder alcohol? Ik voelde mij heel fit. Zo kon ik de trappen van het Gravensteen beklimmen zonder buiten adem boven te komen (en dit zijn er wat, geloof me). Mijn sportprestaties gingen ook zienderogen naar boven: mijn lichaam kon meer zonder die alcohol.
MIjn huid veranderde. Zo werd de structuur van mijn gelaat anders en kreeg ik een fijnere huidstructuur. Het viel mijn omgeving ook op dat ik vermagerd was. Ik oogde nog gezonder. ;-)
Verder sliep ik ook vaster en merkte ik dat mijn geheugen beter werkte. Kortom: die maand deed me deugd.
Wetenschappelijk is ook bewezen dat zo'n maand zonder alcohol heel goed is voor je lever en je suikerspiegel. Zo herstellen beiden zich enorm sterk tijdens zo'n alcoholloze maand.
Ik ben alleszins overtuigd: ik ben nu veel bewuster met alcohol bezig. Vaak nam ik zonder na te denken alcohol na tijdens een feestje, nu drink ik veel bewuster.
Heb ik de 27ste oktober genoten van een lekkere Trappist? Nee, ik had helemaal geen behoefte om die Trappist open te doen. Pas de 28ste oktober 's avond heb ik een glas wijn gedronken en heb ik genoten van dat ene glas. En het weekend erna is er meer water en thee gedronken dan alcohol tijdens de feestjes.
In februari 2017 komt mijn tweede alcoholloze maand eraan: zo na de feestperiode kan mijn lever wat rust gebruiken. Wie doet mee? Wie gaat de uitdaging mee aan? Schrijf je dan zeker hieronder in. Als we met genoeg zijn, stuur ik je elke dag een motivatiemail, tip of aanmoediging om het vol te houden. Als ik het kon, kun jij het zeker ook.