Hoe kun je assertief zijn als ouder?

Hoe reageer je als ouder assertief? Hoe geven we het goede voorbeeld? En hoe moeten we het helemaal niet doen? 

Het is makkelijker om kinderen te maken dan ouders te maken. En plots (jaja, plots ... die 9 maanden vliegen voorbij en daar sta je dan!) is die baby er en dan ... In het begin lukt het nog, maar na enkele jaren als je kind mondiger begint te worden ... En als je dan jezelf niet graag ziet ... Maar hier zijn oplossingen voor!

Soms wou ik dat er een handleiding bij zat: zo een dik waarin stond hoe je moet reageren in bepaalde situaties. Maar dat is niet zo: dus is het als ouder steeds zoeken hoe we het beste onze kinderen opvoeden. O ... en we weten het allemaal beter: bij een ander kind kunnen we exact zeggen wat ze moeten doen of niet moeten doen ... Maar bij onze eigen kinderen ... 

Ikzelf ben streng opgevoed. Was dat goed? Nee. Was dat slecht? Ook niet. Gelukkig is de harde en autoritaire stijl van opvoeden uit de mode. Maar hoe moet het dan wel? Want over de alternatieven is er heel veel discussie dus is het voor een ouder de dag vandaag echt niet simpel  om te weten hoe ze het moeten aanpakken. Vaak wordt er agressief, passief of zelfs manipulatief gereageerd tov de kinderen. Denk even maar eens na hoe jij reageert wanneer je kinderen niet onmiddellijk doen wat je zegt: 

  • dreigen met een pak slaag of het zetten in "de hoek"
  • hun gedrag negeren en hopen dat het overgaat
  • hen zeggen dat ze een rotvakantie zullen meemaken waarin ze niets leuks gaan mogen doen

Hopelijk reageer je niet zoals bovenstaande voorbeelden. Maar als het zo is ... geen probleem: je kunt eraan werken!!! Jij kunt ervoor zorgen dat je tegen deze situaties bent opgewassen en de mening en de gevoelens van je kinderen respecteert. En dat ... is assertief reageren. 

Hier al 8 technieken die je kunt hanteren:

  • De kapotte grammofoonplaat hanteren als je hen iets vraagt. Reageren je kinderen niet onmiddellijk? Zeg dan op dezelfde toon hetzelfde. Tot het hen doordringt. Roepen helpt niet, dus blijf beheerst. Mijn kinderen laten graag hun schoenen rondslingeren ... om dan achteraf in paniek te schreeuwen dat ze hun schoenen niet vinden. Elke dag zeg ik meerdere keren op dezelfde toon om hun schoenen op zijn plaats te zetten ... en het begint te werken! Ze doen het al spontaan als ze thuiskomen!
  • De mededeling in 3 stappen: bepaal voor jezelf welk gedrag je niet leuk vindt en vertel ook tegen je kind welk effect dat gedrag op je heeft. Vraag daarna om de verandering die je wilt zien. Stel: je kind zeurt altijd voor snoep en speelgoed als het in de supermarkt komt. Jij bent het een beetje beu om steeds het gezeur aan te horen. Zeg dan gewoon dat je het niet leuk bent dat hij of zij zo zeurt in de supermarkt want dat het lijkt alsof ze thuis niets hebben of krijgen en dat doet mama pijn. Vertel hen dan dat je wil dat ze niet meer zeuren in de supermarkt, dat ze zich gedragen als de leuke kinderen die ze altijd zijn en dat ze daarna wat speeltijd met de mama krijgen. (Dat vinden de kinderen o zo leuk: spelen met de mama en de volledige aandacht van de mama!). 
  • Als je kind wat lastig doet, geef dan feedback op het gedrag, niet op de persoon!!! Zeg dus niet: "Amaai, je bent een lastig kind" maar "Amaai, jij kunt lastig doen". Dit is o zo belangrijk. Mijn kinderen kennen dit verschil nu heel goed. Onlangs deed mijn oudste lastig en ik maakte haar attent op haar lastige gedrag en wat dit voor mij teweeg bracht. Onmiddellijk zei ze: "mama sorry, ik weet dat ik lastig doe maar daarom ben ik niet lastig hè? Want jij houdt nog altijd van mij en als ik eens lastig doe, dan veranderen jouw gevoelens niet! Jij vindt het enkel niet leuk dat ik eens lastig doe!" Acht jaar, ze is acht jaar! En al zo'n levenswijsheid! Je kunt al raden hoe fier ik was op die uitspraak? :-)
  • Als je niet goed weet hoe je de situatie moet aanpakken, spreek dan gewoon je dilemma uit tov je kind. Je vraagt dus hulp aan je kind om samen tot een oplossing te komen. Bovendien kun je zo je gevoelens beheersen en weet je kind ook welke gevoelens er in je omgaan. 
  • Vraag om verduidelijking als je wordt overvallen door een opmerking van je kind. Dit kun je vooral gebruiken als je tijd nodig hebt om na te denken of als je kritiek krijgt of als je kind iets afreageert op jou. 
  • Als je kind kritiek op je levert en je bent ermee akkoord: stem er dan mee in! Dit is een selectieve instemming: want je stemt in met een detail van zijn woorden. "Ja liefje, mama is een beetje slechtgeluimd want ze heeft te weinig geslapen door de warmte". Uiteraard kan het zijn dat je helemaal niet akkoord bent met de kritiek dat je kind levert, dan mag je er gerust tegenin gaan met de woorden "Zo zie ik dat niet" of "We kijken er allebei anders tegenaan, hoe gaan we dat oplossen?". 
  • Zorg dat je non-verbale communicatie in overeenstemming is met je verbale communicatie! Een agressieve houding terwijl je iets assertiefs wil overbrengen? Sorry, maar dan is het enkel de agressieve houding die primeert en komt de rest niet meer over. Oefen desnoods in de spiegel!
  • Vraag tijd! Ik weet het: kinderen kunnen je op de meest onmogelijke momenten iets vragen. We zijn dan druk bezig en willen dat eerst afwerken of afmaken vooraleer we een antwoord willen geven. Wat we dan meestal doen? Weigeren of gewoon toegeven ... om de rust te bewaren. Probeer vanaf nu gewoon te antwoorden met; "mag ik er even over nadenken?" en vertel hen dan ook onmiddellijk wanneer ze een antwoord mogen verwachten. Zij weten dat je erover nadenkt en zullen je tot dan niet meer lastigvallen met je vragen. Het proberen waard! 

Ja, je moet een enorm zelfbewustzijn hebben om dit assertief te reageren als ouder. En je zelfvertrouwen moet ook in orde zijn! Wanneer je geen respect hebt voor jezelf, hoe kun je dan verwachten dat je respect toont voor je kinderen! Zoals ik al eerder schreef in vorige blogs: je kunt niet geven aan een ander wat je zelf niet hebt! Daarom: werk aan jezelf. Maak tijd voor jezelf, oefen op je communicatievaardigheden en start met het houden van jezelf! 

Deze 8 technieken kunnen je heel wat op weg helpen, maar als je niet aan jezelf werkt ... blijft het roeien in een oeverloze zee ... Daarom vind ik het ook zo belangrijk dat moeders en vrouwen in het algemeen regelmatig me-time nemen ... om zich te herbronnen ... om te groeien ...

Er zijn nog plaatsen op het Herbronweekend voor vrouwen begin juli ... Schrijf je in ... Denk aan jezelf!

Deel gerust deze tips als je ze nuttig vindt voor jezelf of voor je vriendinnen! Hoe reageer jij op je kinderen? En welke tips hanteer jij al? Schrijf het gerust hieronder in de 'comments'.