Vaak krijg ik de vraag: ‘Nele, hoe kan ik die persoon loslaten?’ Afgelopen weekend kwam deze vraag zelfs driemaal in mijn mailbox terecht. Het is niet makkelijk om mensen die we graag zien, los te laten. Toch is vasthouden aan zulke personen datgene wat ons weghoudt van onze doelen en ons stilaan binnenin kapot maakt. Je haalt het beste niet in jezelf naar boven, integendeel, je onderdrukt het. Op de één of andere manier doet het ons goed voelen als we ons vasthouden aan toxische personen en situaties. Het geeft ons op de één of andere manier voldoening en een vals gevoel van geliefd zijn, ook al hebben we er veel negatieve ervaringen mee.
Heel vaak bestaat de angst dat ze niemand meer zullen vinden, dat ze alleen zullen blijven. Of doet het hen denken aan vorige afwijzingen uit het verleden en willen ze die pijn niet meer meemaken. In het geval van toxische familierelaties speelt het verleden een enorme rol en bovendien ook de familieband. Je kan toch niet zomaar je familie laten vallen?
Dat is immers wat ik dikwijls hoor: “Ik kan die toch niet laten vallen?” Er is een verschil tussen loslaten en laten vallen. Je kan iemand gerust loslaten zonder dat je die persoon laat vallen. Je gaat er gewoon voor zorgen dat die persoon jou niet meer raakt. Dat jouw energie bij jou blijft en niet beetje bij beetje wegsijpelt.
Sommigen kiezen ervoor om bij een persoon te blijven die niet goed voor hen is, waar ze zich niet gelukkig bij voelen en die de relatie zelfs toxisch maakt. Liever dat dan dat ze alleen zouden zijn. Dit zorgt er echter voor dat je nooit in een fantastische relatie zal terechtkomen. We hebben allemaal het recht om fijne relaties in ons leven te hebben.
Iemand loslaten van wie je heel veel houdt (intieme relatie, vriendschapsrelatie of familierelatie) is moeilijk, heel moeilijk. Maar het is wel nodig om je terug goed te laten voelen, om je gezond te houden en om het leven te leiden dat jij waard bent.
Het juiste moment vinden om los te laten is het moeilijkste: vaak gebeurt dit als de relatie meer pijn doet dan plezier oplevert of als de spreekwoordelijke druppel de emmer doet overlopen.
Betekent het dan dat loslaten gepaard gaat met razernij, wrok of kwaadheid? Nee, het beste wat je kan doen is die persoon vergeven. Je hoeft het hem of haar niet rechtuit te zeggen: zij hoeven het niet te weten. Vergeven doe je voor jezelf, niet voor de ander. “Nooit van mijn leven dat ik hem/haar vergeef!”, hoor ik dan geregeld in mijn praktijkruimte. Iemand niet vergeven betekent hetzelfde als vergif drinken en hopen dat de ander gaat sterven. Niet vergeven vreet aan je, maakt je kapot en laat je energielevel dalen. Je hoeft het niet te vergeten, enkel de ander te vergeven.
Loslaten betekent ook niet dat we de waarheid moeten ontkennen. (Als het effectief de waarheid is uiteraard. Of is het jouw waarheid? Er is immers ook perceptie. Als wij naar iemand wijzen, wijzen er drie vingers naar ons terug.) Als er echter iets verschrikkelijks is gebeurd, mag dat onze toekomst niet bepalen. We kunnen die slechte ervaringen gebruiken om eruit te leren en te groeien zodat onze toekomst er beter uit ziet. Loslaten is nodig voor je welzijn en je welbevinden maar bovenal ook voor je geluk.
Hier alvast enkele tips die je kunnen helpen om los te laten:
1. Blijf weg van sociale media.
Als je voortdurend herinnerd wordt aan die persoon zodra je op sociale media komt, zal het uiteraard niet lukken om los te laten. Las dus voor je jezelf een sociale media-detox-periode in. Doe iets anders dan je voortdurend slecht te voelen doordat je zit te scrollen en “happy moments” van anderen ziet of beelden van de persoon die je net wil loslaten.
2. Blokkeer de persoon of wis de gegevens en alle berichten van je smartphone.
Als je de gegevens wist, kan je de persoon niet meer bellen en als je hem/haar blokkeert, kan hij/zij jou niet meer bereiken. Wis ook alle communicatie zodat pijnlijke herinneringen niet meer naar boven gehaald worden.
3. Laat je omringen door mensen die je vertrouwt en die jou positieve energie geven.
Hou je emoties niet voor jezelf: die moeten geuit worden. Praat er dus zoveel mogelijk over met al degenen die jou vertrouwen en die je met positieve vibes omringen. Als je dat niet doet, kan het aan je vreten en je zelfs depressief doen voelen.
4. Blijf bezig.
Je kan in bed blijven liggen, een hele dag huilend Netflix kijken en je bovendien wentelen in zelfmedelijden. Of je kan er voor jezelf een leuke dag van maken vol geweldige momenten die je laten groeien. Ga sporten, doe aan yoga, mediteer, wandel, bel een leuke vriend(in), dans, … Kortom, doe zaken die je graag doet en die jou energie geven.
5. Stop met uitspraken te doen/zaken te denken die je klein houden.
Als je voortdurend denkt of zegt: “Het zal me niet lukken, ik kan niet alleen zijn, niemand ziet me graag, ik ben het niet waard,…”, dan zal blijken dat je gelijk hebt! Want dan zal het je niet lukken, dan kan je niet alleen zijn, dat ziet niemand je graag en ben je het niet waard. Is dat wat je wil? En is dat wat je wil voelen? Neen toch? Want je hebt evengoed gelijk als je zegt: “Ik ben goud waard, ik ga een fantastisch leven leiden, ik vind een geweldige partner, ik hou van mezelf en ik verdien het allerbeste!” Dat laatste zal je meer vooruit helpen dan de eerste soort gedachten/uitspraken. Dus wat kies jij?
6. Zorg voor jezelf.
Loslaten betekent soms stress ervaren en die stress kan je het best tegengaan door lange wandelingen in de natuur, meditaties, … maar ook door gezonde voeding, voldoende slaap, massages en zaken die jou gelukkig maken en energie geven. Nu mag je jezelf op de eerste plaats zetten.
7. Geef jezelf tijd.
Verwacht nu niet dat loslaten in 1-2-3 gebeurt. Dat vraagt tijd. Je zal geconfronteerd worden met verschillende emoties en die mag je voelen, die mag je uiten. Neem ook de tijd. Stort je niet onmiddellijk in een andere toxische relatie maar ga de relatie aan met de belangrijkste persoon in je leven: